Εάν θέλουμε να είμαστε σχολαστικοί και μας ενδιαφέρει η λεπτομέρεια τότε η
επιλογή jighead για τις σιλικόνες μας μπορεί να μας δημιουργήσει μεγάλο
πονοκέφαλο. Και αυτό γιατί από την μία καθορίζουν σε μεγάλο βαθμό την πλεύση
οπότε είναι σημαντικό να βρούμε το κατάλληλο και από την άλλη υπάρχουν τόσα
πολλά είδη στο εμπόριο που κάνουν την επιλογή αυτή δύσκολη.
Η πλεύση των jigheads μπορεί να αφορά μία απλή ανάκτηση, ανάκτηση με jerking ή αναπηδήματα
στο βυθό (bottom bouncing) κλπ. Για παράδειγμα κάποια jigheads σε συνδυασμό με
την κατάλληλη σιλικόνη μας δίνουν πλεύσεις ακόμη και walk the dog.
Κάποιοι σημαντικά κριτήρια που πρέπει να λάβουμε υπόψη μας κατά την
επιλογή ενός jighead είναι το βάρος, το σχήμα, το μέγεθος και το είδος
αγκιστριού και βέβαια η ίδια η σιλικόνη.
Επιλέγοντας jighead :
Το σχήμα
Τα βασικά (κλασσικά) είδη jigheads ανάλογα με το σχήμα τους είναι τα εξής:
Bullet και Darter : Έχουν σχήμα βλήματος, στρογγυλεμένα ή
πεπλατυσμένα στις 2 πλευρές και τριγωνικά. Είναι αεροδυναμικά και δίνουν καλές
βολές. Μπερδεύονται λιγότερο σε φυκιάδες ή σε μαλούπα. Λόγω του σχήματος δεν
έχουν μεγάλη αντίσταση μέσα στο νερό και είναι ίσως από τα πιο κατάλληλα για
απλή ανάκτηση twitching ή jerking (όπου γλιστράνε δεξιά και αριστερά). Κάνουν
καλό συνδυασμό τα μεν bullet με σιλικονούχα που μιμούνται σκουλήκια ενώ τα
darter με σιλικονούχα που μιμούνται ψαράκια.
Round ή Ball: Έχουν στρογγυλό σχήμα (μπάλας). Μαγκώνουν
δυσκολότερα από ότι άλλα jigheads σε πέτρες ή βραχάκια. Βυθίζονται γρηγορότερα.
Το jighead σε αυτή την περίπτωση δεν προσφέρει κάποια ιδιαίτερη πλεύση στο
σύστημα. Η πλεύση της ίδιας της σιλικόνης είναι αυτή που κυριαρχεί.
Μπορούν να συνδυαστούν με σιλικόνες τύπου worm και eel (σκουλήκια ή
χέλια) που τα δουλεύουμε κυρίως πατωτά αλλά όταν συνδυάζονται με σιλικονούχα
τύπου shad δουλεύονται σε όλα τα βάθη.
Football: σαν μπάλα αμερικάνικου ποδοσφαίρου. Κάνουν για παρουσίαση
στον πυθμένα με αναπηδήματα. Στην πτώση η πλεύση τους είναι τύπου wobbling.
Standup: μοιάζουν με τις δικές μας ζόκες. Είναι φτιαγμένα έτσι
ώστε το αγκίστρι να κάθεται όρθιο όταν ακουμπούν στο πυθμένα. Όταν τα
σιλικονούχα που θα τα συνδυάσουμε έχουν χαμηλό βάρος ή είναι floating τότε το
σύνολο μοιάζει με ψαράκι/σκουλήκι που τρώει στο βυθό.
Tube: Έχουν σχήμα σωλήνα (κυλινδρικό). Είναι εξειδικευμένα
γιατί φτιάχτηκαν για χρήση με συγκεκριμένα σιλικονούχα όπου το jighead κρύβεται
στο εσωτερικό τους (tube softbaits).
Sliders: Είναι μυτερά και κοίλα από το κάτω μέρος. Έχουν offset
αγκίστρι και το κρικάκι βρίσκεται στην μύτη. Πολύ καλά για σκουλήκια.
Αλλα:
Στο εμπόριο πλέον υπάρχουν jigheads σε πάρα πολλά
διαφορετικά σχήματα που δε μπορούμε να τα κατατάξουμε σε κάποια από τις παραπάνω
κατηγορίες (και εδώ υπάρχει ένα σχετικό αλαλούμ σε σχέση με τις ονομασίες). Αυτά
που κυριαρχούν τελευταία είναι αυτά που μοιάζουν με κεφάλι ψαριού (shad-head,
fish-head). Έχουν ατρακτοειδές σχήμα, μάτια και ανάγλυφα βράγχια. Πολύ καλά και
αυτά για σιλικόνες που μιμούνται ψάρια και για απλή ανάκτηση.
Το βάρος
Το βάρος του jighead καθορίζεται κυρίως από το
βάθος που θα ψαρέψουμε και από τα ρεύματα που υπάρχουν. Απαιτείται πιο βαρύ
jighead όταν τα ρεύματα είναι δυνατά ώστε να μην παρασέρνεται καί όταν τα βάθη
είναι μεγάλα για να μπορούμε να το ελέγχουμε.
Ένα ακόμη κριτήριο που
έχει να κάνει με την επιλογή βάρους είναι η απόσταση βολής αν και όχι τόσο
σημαντικό γιατί υπάρχουν ελαφρά jigheads τα οποία μας ‘δίνουν’ αξιοσημείωτες
βολές.
Το βάρος με την σειρά του καθορίζει την ταχύτητα καθόδου. Η
ταχύτητα αυτή εξαρτάται από το βάρος αλλά και το σχήμα του jighead και επηρεάζει
την πλεύση. Το σχήμα καθορίζει και την γωνία καθόδου. Την ταχύτητα και την γωνία
καθόδου σε κάποιο βαθμό μπορούμε να τα ελέγξουμε με το καλάμι.
Η πολύ μεγάλη ταχύτητα καθόδου σε ανάκτηση τύπου lift and fall προκαλεί για ‘χτύπημα’
λιγότερο συχνά από ότι μια μέτρια ή αργή ταχύτητα. Επιπλέον όσο πιο μικρό και
ελαφρύ είναι τόσο πιο ρεαλιστική είναι η κίνηση του και μας επιτρέπει καλύτερο
χειρισμό με το καλάμι.
Ένα άλλο σημείο που πρέπει να προσέξουμε είναι που είναι το κέντρο βάρους στο σύστημα jighead-σιλικόνης.
Κάποιες φορές όταν το jighead έχει μικρό βάρος σε σχέση με την σιλικόνη το κέντρο βάρους να
βρίσκεται στο κέντρο με αποτέλεσμα να μην μπορούμε για παράδειγμα να κάνουμε
σωστές βολές.
Το αγκίστρι
Εδώ δεν χρειάζεται να πούμε πολλά. Θα πρέπει να μην μας απασχολούν ιδιαίτερα οι
περιπτώσεις που οι σιλικόνες έχουν μεγάλο μήκος ενώ το κοτσάνι στο αγκίστρι
είναι κοντό. Είναι σπάνιες οι περιπτώσεις άστοχων λόγω αυτού του γεγονότος. Σε
αυτό συμβάλει και ο τρόπος καρφώματος ο οποίος δε θα πρέπει να είναι ακαριαίος
αλλά να δοθούν ελάχιστα δευτερόλεπτα στο ψάρι να φάει καλά.
Αντίθετα πολύ μακριά αγκίστρια μπορούν εύκολα να χαλάσουν την πλεύση μιας πολύ καλής
σιλικόνης. Θα πρέπει δηλαδή το σημείο που θα βγεί η ακίδα να αφήνει ελεύθερο το
μέρος που κάνει την κίνηση (πχ ουρά).
Από άποψη μεγέθους στις μεγάλες σιλικόνες βάζουμε μεγαλύτερα αγκίστρια.
Στην αγορά κυκλοφορούν σκέτα jigheads με γάτζο ή κρίκο με split ring στο πίσω μέρος όπου βάζουμε εμείς το
αγκίστρι σύμφωνα με το μέγεθος και το μήκος που θέλουμε. Άλλα έχουν εκτός από
αγκίστρι και έναν έξτρα κρίκο για να προσθέσουμε σαλαγκιά.
Καλά όλα τα παραπάνω ως θεωρητικές εγκυκλοπαιδικές γνώσεις για τα jigheads.
Χρειάζεται όμως πειραματισμός και δεν πρέπει να κολλάμε στην θεωρία. Για
παράδειγμα ένα tube jighead ενώ υποτίθεται ότι είναι εξειδικευμένο για το
εσωτερικό μιας σιλικόνης τύπου tube μπορεί να συνδυαστεί άνετα με μία σιλικόνη
τύπου worm (soft stickbait).
Αυτό που τελικά μετράει είναι ο συνδυασμός τους με την κάθε σιλικόνη και όχι σκέτα.
Γενικά πρέπει να γνωρίζουμε ότι όταν έχουν γωνιές δίνουν διαφορετικές πλεύσεις ανάλογα με τις κινήσεις του
καλαμιού μας. Αυτό, σε συνδυασμό με το αν έχει κάποια ιδιαίτερη πλεύση η
σιλικόνη από μόνη της, μας οδηγεί στο συμπέρασμα ότι σε κάθε περίπτωση πρέπει να
ελέγχουμε τη πλεύση του συστήματος σαν σύνολο. Μόνο έτσι θα δούμε αν κάτι δε μας
‘πάει’ καλά στο μάτι ή έχουμε κάνει κάτι λάθος.
Αναφορικά με το αρμάτωμα του jig head θα πρέπει να προσέχουμε να έχουμε μία όσο το δυνατό μεγαλύτερη
ομοιομορφία στο σύνολο (για αυτό πχ κάποιοι κόβουν λίγο την σιλικόνη για να την
ταιριάξουν). Οι λόγοι είναι ότι προκαλούμε λιγότερη καχυποψία στα ψάρια και από
την άλλη έχουμε καλύτερη αεροδυναμική στο πέταγμα και σε πολλές περιπτώσεις
καλύτερη πλεύση.
Του Νίκου Σφενδουράκη
Sea-Maniacs 